تا حالا آدمی رو دیدید که بخاطر ترس از تصادف با ماشین‌ها هرگز از خونه‌ش خارج نشه؟ تا حالا آدمی رو دیدید که نه تنها بخاطر ترس از تصادف با ماشین‌ها هرگز وارد خیابون نشه، بلکه دیگران رو هم به این کار ترویج کنه؟ ندیدید؟ من این چند روز میلیون‌ها نفر رو با چنین خصوصیاتی دیدم.

میلیون‌ها ایرانی که بخاطر ترس از اینکه با سند ۲۰۳۰ فحشا به کشور وارد نشه به فلانی رای دادند. میلیون‌ها ایرانی که بخاطر ترس از اینکه وسط خیابون دیوار نکشند به بیساری رای دادند. و تازه این ترس «دروغ‌»ینشون رو ترویج کردند. اون‌ها ما رو گوسفندهایی می‌بینند که با شعار اگه به سگ‌ها پناه نبری به دست گرگ‌ها پاره پاره می‌شی فریب می‌دند. هر رای به کسانی که ما رو ترسوندند یک رای به حماقت بود، یک رای به سیاستمدارانی بود که روش فریب مردم رو بکار بستند، یک رای به هوچیگرها بود که با تحریک ما صاحب قدرت بشند. با رای ندادن به اون‌ها می‌تونستیم بگیم که ما می‌فهمیم. می‌تونستیم بگیم ما با احساساتمون تصمیم نمی‌گیریم، ما از فریب خسته شدیم.می‌تونستیم به عقلگراها رای بدیم و نه به هوچیگرها.

تا زمانی که با رای‌مون به اون‌ها پاسخ «منفی» ندیم پیشرفت نمی‌کنیم.

اون آدمی که بخاطر ترس از تصادف از خونه‌ش خارج نمی‌شه همه چیزش رو باخته. تا حالا آدمی با چنین خصوصیاتی ندیدید؟

من میلیون‌ها از اون‌ها رو دیدم.