آرش کدخدائی

Instapaper vs. Pocket

۶ مرداد ۱۳۹۶ - ابزار

اگه اهل وبگردی و مطالعه‌ی مقاله باشید معمولاً با Pocket یا Instapaer آشنا هستید و می‌دونید که چقدر برای نگه‌داشتن مقاله‌ها و خوندن مقاله‌ها بهتون کمک می‌کنند. تا حدودی می‌شه گفت که بازار رو پاکت در اختیار گرفته و از اینستاپیپر حسابی فاصله گرفته ولی خب من از طرفداران اینستاپیپر هستم!

اگه بدونید توی این یک سال اخیر هم پاکت به موزیلا فروخته شد و هم اینستاپیپر به پینترست واگذار شد. خب جالبی ماجرا اینه که من از دوستداران موزیلا هستم و بخاطر همین همیشه محصولاتش رو هم خودم استفاده می‌کنم و هم تبلیغ می‌کنم ولی توی این رقابت فرق داره. اینستاپیپر واقعاً سرویس بهتری می‌ده که سعی می‌کنم در ادامه تا حدودی برخی از تفاوت‌ها و شباهات‌هاشون رو توضیح بدم.

علت اینکه چنین چیزی رو دارم می‌نویسم اینه که دوست دارم تعداد کاربران اینستاپیپر بیشتر بشه تا این سرویس دوست‌داشتنی بسته نشه.

پیش‌نوشت: از خوبی‌های پاکت شروع می‌کنم و به خوبی‌های اینستاپیپر می‌رسم :D

رازداری (privacy)

برای هر کسی تعریف و اهمیت رازداری متفاوته؛ طبیعتاً من این بخش رو کاملاً با نگاه اکنون خودم می‌نویسم و ممکنه از دید من موضوعی عادی باشه و از دید فرد دیگه غیر قابل تحمل پس اگه براتون مهمه حتماً خودتون صفحات رازداری اینستاپیپر و رازداری پاکت رو مطالعه کنید.

مثل بیشتر وب‌سرویس‌های این دوره زمونه این دو تا سایت هم قوانین رازداری شبیه به این دارند که اطلاعات رو در اختیار شرکت‌های ثالث (third parties) نمی‌ذارند و اگه اطلاعاتی رو بخواند به شرکت‌های ثالث بدند اون اطلاعات به صورت ناشناس و غیر متمرکزه. یعنی مثلاً اعلام می‌کنند فلان مقاله یا فلان سایت رو این تعداد از کاربر دنبال کردند. مثل بیشتر سرویس‌ها اعلام کردند در صورتی که دولتی یا دادگاهی ازشون اطلاعات بخواد این کار رو خواهند کرد. یا اعلام کردند که در صورت فروخته شدن و شراکت با دیگر شرکت‌ها اطلاعات رو در اختیار اون‌ها قرار می‌دند.

فقط یک نکته بود که برام جالب بود و اون اینکه هم پاکت و هم اینستاپیپر هر دو به رعایت رازداری کودکان زیر ۱۳ اشاره کرده بودند و گفته بودند که اگر تشخیص بدند کاربری کودکه از نگهداری اطلاعاتش بدون اجازه والدین یا سرپرستانش خودداری می‌کنند و عملاً بهش سرویس نمی‌دند.

در کل تفاوت خاصی بین این دو تا سرویس نیست مگر مالکینشون. موزیلا در مقابل پینترست قطعاً برای کاربران ارزش بیشتری قائله؛ اصلاً هدف موزیلا همین ارزش گذاشتن به آدم‌ها ست.

پیشنهاد موضوع یا مقاله

توی پاکت یه کار به درد بخورش اینه که تشخیص می‌ده موضوع مقاله چی هست و بر اساس اون توی نسخه‌ی وب بهتون تگ پیشنهاد می‌ده مثلاً Programming و می‌تونید با کلیک رو اون مقاله‌های شبیه بهش رو پیدا کنید و یا توی نسخه‌ی موبایل مقاله‌هایی که خودش تشخیص می‌ده شبیه به همین مقاله هست رو در انتها پیشنهاد می‌ده. خیلی عالی نیست ولی گاهی پیشنهادات خوبی داره.

پیشنهاد مقاله توسط اپلیکیشن Pocket

ذخیره کردن لینک در اپلیکیشن

اگه یه لینک یه مقاله رو بخواید ذخیره کنید راه ابتداییش اینه که دکمه share اون مرورگر یا برنامه‌ای که داخلش هستید رو لمس کنید. بعد برنامه‌ی مقصدی که می‌خواید لینک رو داخلش اشتراک گذاری کنید (پاکت یا اینستاپیپر) رچ انتخاب کنید. امکان خوبی که اپلیکیشن اندروید پاکت داره اینه که شما اگه لینکی رو توی موبایلتون کپی کرده باشید و وارد اپ پاکت بشید خودش پیشنهاد می‌ده که «آیا مایلید این لینک رو توی پاکت ذخیره کنید؟». در صورتی که توی اپ اینستاپیپر هیچ راهی ندارید که یه لینک کپی شده رو ذخیره کنید! فقط باید از همون روش share استفاده کنید.

برچسب در مقابل پوشه

برای دسته‌بندی کردن مقاله‌ها مخصوصاً وقتی تعدادشون زیاد بشه هر کدوم روش خودشون رو دارند. پاکت از بچسب‌گذاری یا همون تگ استفاده کرده که می‌تونیم روی مقاله‌های مشابه برچسب بذاریم تا بعد به راحتی بتونیم اون مقاله رو پیدا کنیم در صورتی که اینستاپیپر از پوشه‌بندی یا فولدر برای این کار استفاده کرده تا مقاله‌های شبیه به هم رو توی پوشه‌های متفاوت بذاریم.

گرچه تفاوت خیلی زیادی ندارند ولی من برچسب رو ترجیح می‌دم چون همچنان که مقاله‌ها توی لیست اصلی هستند تگ مربوطه هه روشون خورده ولی توی پوشه‌بندی کردن اون مقاله به یه پوشه‌ی خاص انتقال پیدا می‌کنه و توی صفحه اصلی دیده نمی‌شه.

هایلایت کردن و یادداشت نویسی

این قابلیت یه سر و گردن اینستاپیپر رو جلو می‌ندازه! موقعی که داری مقاله رو می‌خونی می‌تونی خیلی راحت هر متنی رو که خواستی هایلایت کنی و یا کنارش یادداشت بذاری و در اصل حاشیه‌نویسی کنی. در انتها هم تمام هایلایت‌ها و یادداشت‌های توی متنت یه جای متمرکز ذخیره می‌شه تا در اصل بتونی گل محتوای مقاله‌هایی که خوندی رو برای همیشه داشته باشی.

یادداشت‌نویسی در اپلیکیشن اینستاپیپر

پشتیبانی از فارسی

خب اینجا باز هم اینستاپیپر خودی نشون می‌ده. اگه قرار باشه مقاله فارسی هم بخونیم که قطعاً این کار رو می‌کنیم پاکت گزینه‌ی خوبی نیست. همون طوری که توی تصویر می‌بینید پاکت دایرکشن زبان‌های راست به چپ مثل فارسی رو درست نمی‌کنه و همچنان اون‌ها رو با دایرکشن ltr نشون می‌ده. جالبیش اینه که توی یک سال اخیر دو بار این رو به پشتیبانی پاکت گفتم ولی حتی پاسخ ندادند.

زمان مطالعه‌ی مقاله

یه چیز خیلی ساده که گاهی واقعاً به درد بخوره نشون دادن زمانی هست که طول می‌کشه یه مقاله خونده بشه. اینستاپیپر زیر عنوان هر مقاله می‌گه که مثلاً این مقاله خواندنش پنج دقیقه طول می‌کشه و اون یکی دوازده دقیقه. البته توی اپلیکیشن اندرویدش این زمان رو با تعداد نقطه نمایش می‌ده. خب این طوری بنا به وقت تقریبی که می‌خوای مطالعه کنی یه مقاله رو انتخاب می‌کنی. به نظر من که چیز دم دستی و دوست‌داشتنی هست.

لغتنامه‌ی درون برنامه

اگه اهل مقاله‌ی انگلیسی خوندن باشید که خب توی این روزها داره یه اتفاق عادی می‌شه، اپلیکیشن اینستاپیپر یه لغتنامه‌ی بر اساس wikitionary داره. خیلی خوب و باکیفیت می‌تونید یه دیکشنری درونی انگلیسی به انگلیسی داشته باشید و هی بین اپلیکیشن‌های موبایلتون جابجا نشید. برای استفاده ازش هم کافیه یه متن رو انتخاب کنید و بعد روی علامت ذربین داخل مربع کلیک کنید؛ مثل تصویر زیر.

لغتنامه‌ی درون اپلیکیشن اینستاپیپر

خروجی گرفتن از مقاله‌ها

توی پاکت خیلی خوب می‌تونید یه فایل HTML از مقاله‌هاتون خروجی بگیرید و هر جا که دوست دارید مقاله‌هاتون رو بخونید یا به دیگران بدید. توی اینستاپیپر هم شما می‌تونید مثل پاکت وارد تنظیمات بشید و از بخش export یه فایل HTML یا csv تحویل بگیرید ولی جالبی امکانات ایسنتاپیپر دوباره اینجا جلوه می‌کنه. شما اگه روی منوی سایت کلیک کنید یه گزینه به اسم دانلود اضافه هست که امکان ایجاد RSS feed، امکان ایجاد فایل مناسب برای پرینت و چاپ، امکان خروجی گرفتن epub برای کتاب‌خوان‌ها و امکان ارسال به kindle رو بهتون می‌ده!

دانلود مقاله‌ها به روش‌های مختلف در اینساپیپر

قابلیت انتخاب قلم و عرض نوشته

برای مناسب‌سازی مقاله برای مطالعه بنا به سلیقه‌ی خودتون خیلی امکانات زیادی ندارید! البته کافیه! هر دوتا برنامه بهتون امکان تغییر رنگ زمینه رو می‌دند. پاکت دو قلم sans و sans serif رو در اختیارمون می‌ذاره ولی اینستاپیپر چهار قلم مختلف رو بهتون می‌ده که خیلی هم چیز ویژه‌ای حداقل برای من نیست.

توی اینستاپیپر نسخه وب می‌تونید عرض نوشته رو هم تغییر بدید که طول یک خط چقدر باشه. باز هم خیلی اتفاق ویژه‌ای نیست ولی همین چیزهای کوچیک کنار هم حس بهتری بهت می‌ده.

قابلیت تندخوانی

اینستاپیپر یه قابلیت داره که با یه علامت سرعت‌سنج خودرو نشونش می‌ده. وقتی روش کلیک کنید مقاله رو به صورت کلمه به کلمه بهتون نشون می‌ده اون هم با سرعتی که خودتون تنظیم می‌کنید. من از این قابلیت استفاده نکردم و به درد من نمی‌خوره ولی گویا به درد تندخوانی می‌خوره که من هیچوقت نیازی بهش نداشتم.

مرتب‌سازی مقاله‌ها

اپلیکیشن اینستاپیپر یه قابلیت مرتب‌سازی مقاله‌ها بر اساس جدیدترین‌ها، قدیمی‌ترین‌ها، طولانی‌ترین مقاله‌ها، کوتاه‌ترین مقاله‌ها، محبوبت و بهم ریخته (shuffle) نمایش می‌ده. خیلی چیز مسخره‌ای هست که چرا پاکت این رو نداره ولی خب نداره دیگه. جالب اینجا ست که اینستاپیپر نسخه‌ی وب هم این قابلیت ساده رو نداره!

رابط کاربری و طراحی

شاید اصلاً این طور سرویس‌ها امکانات و پیچیدگی خاصی توی طراحی‌شون نداشته باشند که طراحی‌شون رو خیلی عجیب کنه ولی من واقعاً طراحی ساده، مینیمالیستی و جم و جور اینستاپیپر رو بیشتر می‌پسندم.

واقعاً آرزو می‌کنم pintrest هم مثل اکثر شرکت‌ها این زیر مجموعه‌ی دوست‌داشتنیش رو تعطیل نکنه، مخصوصاً که تعداد کاربرهاش کمتر شده؛ حالا علت این کمتر شدن کاربرها یا اومدن موزیلا پشت پاکت می‌تونه باشه یا کمتر شدن مطالعه‌ی نوشته‌های طولانی!

طراحی با ♥ توسط آرش کدخدائی الیادرانی (@slasharash)